De laatste honderd dagen

Foto Dale

En. Hoe is het op het werk? Dat zijn vragen die men stelt. Ik heb daar nog niet veel over geschreven. Maar de laatste honderd dagen zijn ingezet, dus ik blik graag terug: 'Goed, dank je. ‘Het leven is hard’, ‘Wat een weer’ of ‘Ik heb zoiets van’ is minder betekenisloos dus ik smijt er wat veelbetekenende cijfers tegenaan:

1. 114 dagen staken me voorbij aan een rotvaart die in de verste verte niets met mañana te maken heeft. Vadertje Tijd in een 4x4.
2. Sinds 13 januari 2009 heb ik 55 megabytes aan word- en exceldocumenten gescheten. Dat is bijna een halve MB per dag!
3. Ik ben gemiddeld 4 keer per dag gaan plassen in de Casa Diócesana. Dat herinner ik me goed omdat de wc’s er onaangenaam tochten. Het ruikt er naar nat en aan de klink hangt kaka, denk ik.
4. Er kropen 750 mails de deur uit. Dat is een angstwekkend gemiddelde van zes en halve mail per dag.
5. Ik reisde een keer of tien naar Guatemala Stad (6 - 7u).
6. Daar stond ik één keer, tijdens een lastige planningsvergadering over de Internationale Conferentie Over Mijnbouw (zo één die in cirkeltjes draait), op het punt om ‘NEUK UW MOEDERS’ te brullen (in het Spaans klinkt dat precies minder fel).
7. Dan at ik een paar broodjes geduld.
8. Of dacht ik na over de vraag van COPAE, de organisatie waar ik werk, of ik wil blijven. Moeder Aarde is ook benieuwd. Paniek!
9. En voor wie eraan twijfelt, ik ben hier graag. 8 ofzo.