zaterdag 27 maart 2010

Een boekje opendoen over mijn billen

Ik word graag gelezen. Niet alleen door u. Mijn buik wordt warm van een osteopate die mijn rug leest. Ik verzin klachten om me te laten strippen door een MRI. En gisteren gaf ik me bloot in een gesprek met een Human Resource consultant.

Ik had een gladde haai in wolfskleren verwacht. Type 'Ons bedrijf zit niet op jou profiel te wachten. Of vergis ik me?' Maar ík vergiste me. Het was een lieve mevrouw en ik lag meteen met de billen bloot op de sofa. Snel alle kaarten op tafel gesmeten. Boekje opengedaan over en open boekje geworden voor. 

(_._)

Ik ben het niet te buiten gegaan – er schuilt geen potlood in deze venter. Maar ik ben me wel gaan afvragen waarom ik zo graag gelezen word. Wil ik een goed boek zijn? Of zoek ik betekenis, zin misschien? En krijgen mijn letters, lijf en leven dat pas als een lezer die erin legt? Hmm... moeilijk. Misschien eerst iets over lezen.

vrijdag 26 maart 2010

De Onmogelijke Hamster Club



Liefst Kitty,

Vorige week de hoofdrol gespeeld in een spotje voor het goede doel. Nu ja, goede doel. De hete grond onder mijn pootjes en uw voeten.

De mannen van The Impossible Hamster Club leggen in een lijvig rapport uit dat globale economische groei niet houdbaar is. Het gáát gewoon niet. Vrienden van hen schreeuwen dat er nog 100 - ondertussen 81 - maanden over zijn om het klimaat te redden. Doemzaaidenkers? Bekijk deze animatie dan maar 's (ik speel er niet in mee, een hamster heeft ook maar vier poten).

Zaagsels,
Hamster Rave

donderdag 25 maart 2010

De Luchtbalboys


Foto Antwerphopper

Ik ben trager gaan fietsen bij 't lezen van de naam van de voetbalclub op de Luchtbal en daarna geraakte ik precies niet meer in gang. Koninklijke Voetbalclub de Luchtbalboys. Een naam die doet dromen van sambavoetbal, gewonnen kopduellen, vervaarlijke omhaals, leer hoog op de volley genomen, trefzeker in de winkelhaak getrapt.

Maar het verhaal van de Luchtbalboys is er één van verliezers. Pakkend opgetekend door Stijn Tormans en Saskia Vanderstichelen in Knack (27/05/09).

dinsdag 23 maart 2010

Ontkleden ≠ ontbloten


Foto amatamoda

Als ontkleden betekent dat je je kleren uitdoet,
moet je ze dan weer aandoen bij het ontbloten?

Het verhaal van flessenwater



Hoe krijg je mensen zo gek dat ze tot 2000 keer meer betalen voor water in een flesje dan water uit de kraan? Door vraag te creëren en consumensen murw te kneden tot niemand er nog van opkijkt. Annie Leonard licht in deze nieuwe animatie in de stijl van The Story of Stuff toe hoe bedrijven dat doen.

Is flessenwater gezonder of lekkerder? Waarin verschilt het van kraantjeswater en wat is de ecologische voetafdruk ervan? De (weliswaar beknopte) antwoorden vind je in The story of bottled water. "How 'manufactured demand' pushes what we don't need and destroys what we need most."

(lees hier meer over Kraantjeswater in Vlaanderen)

maandag 22 maart 2010

Le moustache qui rit


Infographic twoeyes

Snorren mogen weer. Oef. De grens tussen fout en goed is maar een paar haartjes dik, dus ik nodig u (m/v) uit om erover te gaan.

UPDATE:
Infographic over de betrouwbaarheid van baarden.

donderdag 18 maart 2010

Naar noten en meer

Vandaag lieveheersbeestje ingeslikt, voorproefje van de zomer denk ik, ze smaakte naar noten en meer.

(nog 8 dagen en ik verander het adres naar hamsterrave.blogspot.com)

maandag 15 maart 2010

Sommige dingen zeg je niet


Foto Shirin K. A. Winiger

"En toen werd het stil."

Alleen zieke feestverbrodders, mentale sfeerverbrekers of minderwaardigheidscomplexe disgenoten vinden er plezier in om dat, als het gesprek even stilvalt, op tafel te gooien - alsof ze erop hebben zitten wachten. Sommige dingen zeg je niet.

zaterdag 13 maart 2010

Het nadeel van de twijfel



Foto
hto2008



2u 's nachts in Antwerpen-Noord. De bel overstemt onze Texas Hold 'em maar net. Een strakgekamde dertiger aan de voordeur.

Hij zegt:

“Sorry voor het storen, ik ben een van uw buren. Mijn sleutel is gebroken. Ik heb mijn vriendin gebeld maar die is in Brussel en kan niet komen opendoen. De nachtslotenmaker op de Turnhoutsebaan kost twintig euro en die heb ik niet. Neen, hij wil het cash. Ik ben Turk. Kan je me helpen? Ik werk in pitazaak Mama's Garden. Ik geef je geld morgen terug. En een gratis schotel! 0484 ... euh 28 00 93. Ja, mijn gsm staat af. Laat maar. Sorry voor het storen.”

Ik denk:

Nog nooit gezien precies maar ik ken maar weinig buren. Check, hij heeft wel een kapotte sleutel vast. Een vriendin, een goed teken op één of andere manier. Nachtslotenmaker? Het kán bestaan. Op de Turnhoutsebaan kan alles. Twintig euro lijkt me veel, maar het kan natuurlijk. Even doorvragen Sam: “Kan de slotenmaker niet langskomen? Of kan je het hem morgen niet geven? Op de Turnhoutsebaan kan alles." Hij ziet er sympathiek uit, zo'n verhaal verzin je toch niet op dit uur? Ik heb geen probleem met Turken. Mmm pita. Er klopt iets niet maar ik sta met mijn rug tegen de deur. Hoeveel geef ik hem? Een ingeving: “Wat is je gsm-nummer?” Twijfelt hij nu aan zijn eigen nummer? Een vrouwenstem: “Het spijt ons, maar het nummer dat u hebt gebeld wordt niet herkend.” “Sorry man, maar hier zeggen ze dat het nummer niet bestaat.” Was ik nu net bijna in het zak gezet? Ik voel me er alleszins een. Als je het nadeel van de twijfel begint te geven, doet de stad haar werk.


woensdag 10 maart 2010

Dat heeft toch niemand gezien

“Dat heeft toch niemand gezien.”

Het kwam er wat onzeker uit, uitgespuwd midden in een waggel van het ene been op het andere. Ze zwalpte in haar zin en haperde bij 'toch'. Het tweede deel van haar walm klonk daardoor als een vraag.

Het was nacht en ze hing half over de schouder van haar man, op een plein waar je er niet van opkijkt. Hij keek me aan alsof er geen vrouw half over zijn schouder hing. Liet me met een knikje passeren, schatte vervolgens de gehoorsafstand fout in en snerpte haar toe: “Je hebt op je botten gepist!”

vrijdag 5 maart 2010

De elektriciteitskast van het Kievitsnest



gelukkig zijn
er nog
zekeringen -heden.

Ik ben een vakantielief

Ik heb deze week nog niet geschreven. Dat komt: ik ben een vakantielief. Niet ik heb, ik had of ik wil. Neen, ik bén er een. Zelf ook een beetje met vakantie he. 't Is leuk, nog zeker tot zondag. Daarna kom ik hier op deze pagina's uitwenen. Misschien geef ik haar een pluk gras van Spoor Noord mee.
 
Creative Commons License
werk van Sam Verhaert is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-Niet-commercieel-Geen Afgeleide werken 2.0 België licentie.