dinsdag 29 juni 2010

Een gewaarschuwd man

Ik schrijf het bericht van de zweetbeer op de trein. Plots buigt een oude man, net voor het afstappen, zich over me. Ademt.

'Misschien onbelangrijk', zegt hij met een heel belangrijk gezicht, 'ze kunnen vanachter gewoon lezen wat je aan het schrijven bent. Ik zag iemand dat net doen.'

Ik ben er weer twee waard. Dankuwel.

De zweetbeer

Neuzen liegen nooit. Daarnet was het weer zover. Aan de vergadertafel zat een zweetbeer. Kleffe walmen van ongewassen oksel, plakkende bilnaad, parelend rug -en aangekoekt schaamhaar golfden voorbij.

Zoals gebruikelijk bij zweetberen moest je geen windhaan zijn om de haard te lokaliseren. Schuin over me: een man. Uiteraard. Alleen mannen (alleen) wassen zich te weinig. Met een baard, natuurlijk, etensresten incluis. Als hij sprak kraakte zijn stijfgezweten hemd. Ik telde vijf okseloevers in gebroken wit en metselde een muurtje van snot in mijn neusvleugel.

Op de weg naar huis dacht ik: misschien ligt het aan mijn neus? Mijn reukorgaan is er de laatste tijd, omgekeerd evenredig met mijn ogen, op vooruit gegaan. Specialiteit: dode dieren in stilstaand water, groenafval in gesloten zakjes, adems in mijn gezicht, zweetberen aan mijn zijde. Geen vuiltje aan de lucht of ik heb het opgesnuffeld.

Maar daar belde een medevergaderaar me al op om me gerust te stellen. Ook zij leek de okselhaarklonters door haar bosbessenmilkshake te proeven. Vanavond wás ik mezelf. Ik begin met mijn neusharen.

zaterdag 26 juni 2010

Een vogel op je hoofd


Foto gwendolen

Er landde een vogel op het hoofd van mijn kleine zus. Zomaar, tijdens het fietsen. Ze zag het als een aanval - met drie pikken zit zo'n vogel door je hersenpan - en sloeg hem weg. Maar deze gevleugelde, een jonge kauw, fladderde op en installeerde zich op haar schouder. Floot erbij.

Nu houdt mijn zusje veel van dieren. Trucjes leren aan de kippen, op schapen rijden, gaan wandelen met de cavia's en wenen om dode konijnen. Vroeger natuurlijk, maar nu nog, als dierenarts in opleiding. En kauwen zijn intelligente vogels, dus dat kon geen toeval zijn.

Hij mocht wel een stukje meefietsen. Kleine moeite want een vogel is nogal aërodynamisch van aard. Misschien gewoon wat moegevlogen, 't fladderbeest. Mensen keken wel een beetje raar. Mijn zus keek raar terug. Een jongetje wees, en ze vroeg of hij een vogel wilde. 'Ja, maar die vogels is niet van mij.' Eerlijk.

Mijn moeder zag de zwarte kauw en vond dat maar een eng voorteken. Waarvan kon ze niet precies bedenken. 's Ochtends was de vogel gevlogen. De poes van de buren wordt ondervraagd.

zaterdag 12 juni 2010

Een jaar Giraffenplein



Het giraffenplein is jarig. Een jaar geleden werd het minuscule driehoekje aan de achterkant van de Antwerpse Zoo ingehuldigd. Grote afwezige op de Fiesta Giraffa was de Koninklijke Maatschappij der Dierkunde zelf. Die heeft nooit veel interesse gehad in de Kievitbuurt.

Als je vandaag aan het Giraffenplein, waar de Ommeganckstraat en de Provinciestraat elkaar raken, door de kijkgaten van de dierentuinmuur probeert te loeren, zie je meteen wat ik bedoel.

Omdat de Zoo niet zoo groot is, begon ze een paar jaar geleden uit te breiden. Een groeiscenario dat voor ontstemde buurtbewoners zorgde. Het Masterplan omvatte de sloop van een dertigtal prachtige huizen in de Ommeganckstraat.

Met de voordeuren verdween de ommeganck en de straat werd een baan met een blinde muur. De streep Afrikaanse savanne aan de andere kant was misschien beestig voor de dierentuinbezoeker, de versteende Kievitbuurt werd er niet warmer op. Buurtcomité De Ploeg ging bij de Stad onderhandelen om kijkgaten te maken in de muur. Zo geschiedde.

Wie echter vandaag op het Giraffenplein komt, ziet enkel bamboestruiken voor de kijkgaten woekeren. Wel eens door een bamboestruik proberen kijken om een giraf te spotten? Om erover te kúnnen zien moet je er zelf één zijn. Antwoord van de Zoo: de lichten van auto's en straat zouden de dieren 's nachts opschrikken. Zo? Een arrogant staaltje lange-nekkenbeleid, als je 't mij vraagt. Zo jammer.

woensdag 9 juni 2010

Miezeren op de Boomsesteenweg

In de spits door de regen van de Boomsesteenweg getrapt. Druppels in een mierenhoop. Wind op kop in beide richtingen. De mensen die er wonen nat van ellende. Een levensweg lang miezeren.

zondag 6 juni 2010

Zo'n oranje netje

Er is hier precies iemand zo'n oranje netje van de ajuinen rond mijn hartspier aan het spannen. Strak snoerwerk want 't pulkt er in ruitjes door. (Bij een aankoop van vijf euro krijg je van de Hema een bonkie.) Mijn vakantielief is nog geen uur vertrokken en ik mis ons al rot.

donderdag 3 juni 2010

Waarom vogelen vogels?


Foto dragonseye

Dat een hamster hamstert, een rat rat en je een vis kan vissen begrijp ik. Maar waarom vossen vossen en vogelen vogels eigenlijk? Is er een taalkundige in de zaal?
 
Creative Commons License
werk van Sam Verhaert is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-Niet-commercieel-Geen Afgeleide werken 2.0 België licentie.