Slogans voor mantelzorgers

Moest voor het werk een stukje schrijven over mantelzorg. Ik botste daarbij op drie Nederlandse slogans om deze naastenzorg te stimuleren. Een slechte, een middelmatige en een goede. Waarom werkt de derde slogan beter dan de anderen?





De essentie in vier woorden, maar een hoog Bond zonder Naam-gehalte. 'Samen' dat is iedereen, maar vooral niemand. Uitroeptekens verraden meestal dat er helemaal niets is om van de daken te schreeuwen.



Goed idee (jij kan buiten je eigen kadertje denken en voor anderen zorgen), maar het werkt niet. Te complex. Zou over eender welke zorg kunnen gaan. Slogan dooft uit als een kaars. Bovendien slecht leesbaar.



De perfecte combinatie van de twee vorige voorstellen. De slogan vermijdt het oubollige 'samen' en de moraliserende aanspreking 'kan jij?'. Het gaat hier over 'Ik' en dat wordt dik in de verf gezet.

Je leest verder, omdat het vraagteken verraadt dat je als lezer een antwoord gaat krijgen op een vraag ('En jij, wat doe jij eigenlijk?'). Dat antwoord is behoorlijk verrassend. Want hoeveel nadruk 'ik' ook krijgt (een ik in een individualistische maatschappij, in zijn eigen cirkeltje), 'ik' blijkt mantelzorger te zijn. En dus altruïstisch, de 'ik' voorbij. Daar zijn geen uitroeptekens voor nodig.