Ze zat naast me in de klas van ’t Groen Schooltje in Hove. Lotje, Jommekeskop uit Mortsel met stoere zussen en een papa die trombone kwam spelen in de klas. Ik kende nog geen vlinders maar had wel rupsen in de buik. Ze wriemelden mijn lijf in bochten waar het geen blijf mee wist.
Kan je verliefd zijn op je acht? En twintig jaar later, met een zware rugzak van latere liefdes op de rug, nog precies vertellen hoe dat voelde? Ja. Het was een graagbijzijn, een warmwordenvan en een stoerdoenvoor. Voor Lotje.
Lotje werd Lot toen ze peace- en anarchietekens op haar kaften begon te zetten –de hele klas deed met haar mee zonder te weten wat of hoe- en sigaretten rolde met gepikte blaadjes van haar zus en gedroogd gras van het voetbalveld –alleen de stoersten van de klas deden mee, zonder te weten wat of hoe.
Lot werd Lotte. Ik was zestien en plots zat ze naast me in de tram. Ik was blij dat ik nog iets stoers kon vertellen voor ze afstapte in Mortsel (ik was naar ’t Stad geweest).
Veel later: Lot kreeg een kindje en stierf. Op een moment dat ik haar graag op café was tegengekomen. Om zonder stoerdoenvoor een beetje in elkaars rugzak te snuffelen. Om over rupsen en anarchie te praten en daar prima blijf mee te weten. Wat of hoe, dat hadden we ondertussen wel geweten.
In samenwerking met bloggend Klasgenootje Marie Meeusen, die deel 2 schreef.
maandag 22 juni 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Mooi beschreven, ik zie ze zo weer tot leven komen! Dat gebeurt ook wanneer ik haar zoontje Elias zie, twee druppels water, onvoorstelbaar!
BeantwoordenVerwijderenLeuk om te weten dat er nog mensen zijn die af en toe aan haar denken.
Groetjes,
Maaike
heel mooi samarie
BeantwoordenVerwijderenDag Maaike
BeantwoordenVerwijderenNog even dit: mocht mijn tekstje ongepaste fragmenten bevatten, dan heb ik maar een seintje nodig om het eraf te halen. Hoop dat de familie echter ziet dat het allemaal heel liefdevol bedoeld is.
Kus x
het ex-bijnabuurmeisje Marie
Sam,
BeantwoordenVerwijderenHet mag dan wel regenachtig en koud zijn in Guatemala, jouw schrijfsels zijn zooo hartverwarmend.
Ook aan Marie een dikke proficiat voor dat fijngevoelig (s)lot.
Marian
Hoi,
BeantwoordenVerwijderenIk ben Lien, de oudste zus van Lot. Het doet enorm deugd dat er nog mensen zijn waar ons Lotteke zo'n invloed op heeft gehad en dat ze voortleeft in ons hart. Merci om dat dan ook met ons te delen!
Warme groeten,
Lien