Keer op keer, de vraag op mijn bord. Steevast aan tafel voorgeschoteld. 'Waarom ik eigenlijk vegetariër ben?' Waarna, telkens weer, de uitleg (1. ecologie, 2. de vleesindustrie, 3. overconsumptie en 4. gezondheid) en een debat dat warmte en smaak onttrekt. Geen zin meer, weg sfeer. Zo niet de laatste keer. Toen ik uitschoot, mijn aardappel de lucht in vloog, en met mijn vork wees: 'Waarom eet jij eigenlijk vlees?'
donderdag 23 april 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Gisteren op excursie naar het slachthuis van Zottegem.
BeantwoordenVerwijderenEn 'zot' is niet meer dan de perfecte beschrijving van wat je daar tegen komt...
De koe gaat binnen in een stal, wordt in een gang gedreven en stapt gedwongen door elektrische staven in een schietbox. Voor haar ziet ze haar vrienden half dood aan een haak hangen. Haar hoofd wordt gefixeerd, een pin schiet door haar voorhoofd en haar keel wordt overgesneden.
Eenmaal per week loopt het echter anders: Een immaan in een witte slagersschort, met een salaris van 500 EUR per uur, verslost dan al biddend het dier van al haar stress door met een snelle haal en een met een vlijmscherp mes door haar halsslagaders, luchtpijp en slokdarm te snijden.
Geen verdovende pin op voorhand.
Het dier staat nog tien seconden recht, vervolgens draaien de ogen weg en zakt het door haar benen om als laatste spartelend aan een haak omhoog te worden gehangen.
600 kilo koe in de lucht.
Op naar de slachtlijn. Poten er af, hoorns weg, lippen weg, kop er af, vel er af, pens er uit, ingewanden op de haak, in twee zagen, stempelen, naar de koelkamer.
Tot die laatste stap lijkt het of de koe voelt nog alles. Elke spier in haar lijf beweegt nog.
In de koelkamer nemen zo'n twintig allochtonen gemanteld in maliënkolders haar nog verder onder handen.
De koe verwijnt in honderd stukken in plastieken zakjes op weg naar de Carrefour.
Met de geur nog in mijn neus en het bloed nog aan mijn schoenen: "Ja, waarom eet ik eigenlijk vlees?"
Fien
en toch vind ik tomaatjes (met gehakt) in de oven, zoals mummie (oma) die maakte (en zoals wij ze al jaren maken) heel lekker...
BeantwoordenVerwijderen