Brusselse blogs volgen met je RSS-reader, skypen met de familie in Boechout, mailen met vrienden van ’t stad, chatten met een tante in Duitsland, om de drie dagen in het Vlaams bloggen en dagelijks vrienden onderhouden op Facebook.
En dat.
Allemaal.
Achter een scherm in Guatemala.
Hier en daar klopt iets niet.
Ik ken dat gevoel. Denk je dat je 'weg' bent, maar maakt jouw virtuele verbondenheid dat je een sterke virtuele aanwezigheid bewaart. Welcome to today's modern world of technological advances. Hadden we met z'n allen even niet aan gedacht, dat ook onze manier van reizen en weg zijn daardoor fundamenteel zou veranderen. De vraag is dus vooral: neem je het of laat je het?
BeantwoordenVerwijderen