maandag 6 april 2009

Gebeten door een hond

Ik ben dit weekend gebeten door een hond, een mug en een kip. De hond baart het meeste zorgen. Het hysterisch blaffend straatschoelje had mijn kuit beet na een laffe aanval in de rug. Dat was 56 uur geleden, ergens ver weg op een bergpad, aan de grens met Mexico.

Uit nieuwsgierigheid toch maar even opgezocht hoe dat juist zat met hondsdolheid. Soms is het beter niet te weten dan te weten.

Mijn Lonely Planet
In Guatemala the risk on rabies is greatest in the northern provinces along the Mexican border. Most cases are related to dog bites. Waarvan akte.

Gezondheid.be
Hondsdolheid of rabiës is voor de mens een 100% dodelijke hersenontsteking (...) Er bestaat geen behandeling (...) Binnen de 48 uur na infectie, dus voor het verschijnen van de eerste ziektetekens, moet een behandeling worden ingezet (...) Verdacht is het als een dier agressief en onrustig is. Quid erat.

De symptomen: lichte koorts, algehele malaise, hoofdpijn en verminderde eetlust, zere keel en misselijkheid, prikkelbaarheid, verhoogde spierspanning en overgevoeligheid voor fel licht en harde geluiden.

Dat is het geval, maar ik heb ook een kater van de fantastische tequilanacht onder de sterren gisteren. Met volstrekt gelijkaardige symptomen.

De belangrijkste diagnostische symptomen zijn echter abnormale gevoelens in het gebeten lichaamsdeel. Een gevoel van pijn, koude, jeuk of tintelen treedt bij 80% van de patiënten op.
Ook dat is het geval. Mijn kuit jeukt, al wil het toeval - o ironie - dat de mug waarover ik sprak me juist naast de beet gestoken heeft en het onderscheid niet meer te maken is.

Ziekenhuis San Marcos
- We hebben hier geen vaccin, je moet tot morgen wachten.
- Kan ik zonder gevaar gaan slapen, mevrouw? Er zijn al meer dan 48u gepasseerd sinds de beet en ik heb gelezen dat...

- ... Als die hond rabiës had, zou je het hier nu niet staan vertellen.


(postdata: dit bericht werd gisterenavond geschreven, zo ook een eerste aanzet van een afscheidsbrief. Ben met een heel, héél klein hartje gaan slapen en vreesde wakker te worden met schuim op de lippen, of helemaal niet meer. Ondertussen eerste vaccinatie gekregen en alles weer onder controle.)

1 opmerking:

  1. Misschien mag dit niet, maar: hahahahahahahahahahahahaha!!!!

    Zoals Ramsey Nasr het fijntjes uitdrukte: vrolijkheid en wanhoop zijn nauwe verwanten. En dat maakt jouw bericht grappig.

    Ik hoop gewoon ten stelligste dat je dit berichtje gepost hebt NAdat alles fout leek...met name voor die arme ouders van je.

    BeantwoordenVerwijderen

 
Creative Commons License
werk van Sam Verhaert is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-Niet-commercieel-Geen Afgeleide werken 2.0 België licentie.