(klik om te vergroten)
Aan de Permeke, waar auto's, trams en fietsers zich sowieso in driehoeken moeten wringen, zat het verkeer vandaag echt muurvast. Een jonge hond zigzagde er tussen de paaltjes, vooraan een rij auto's stond er één met het portier aan passagierskant wagenwijd open. In die wagen het gebries van een chauffeur: “Kaya hierrr. Kaya!”
Kaya had geen oren naar zijn baasje want he, hier stond nog een boom en joh, wat rook het daar gek en cool, wat een drukte allemaal. Het duurde maar een korte penis lang of de eerste chauffeur in de rij begon te toeteren.
Het baasje stormde de wagen uit om het beest te vangen. Maar hoe meer de ene hier gromde, des te minder de ander zich daar van aantrok. Snuffel hier, plasje daar. Het baasje, eveneens door het dolle heen, probeerde nog van tactiek te veranderen door het lief te vragen. “Komaan Kaya...” Maar Kaya, die al om de hoek was, wist: je kan niet slaan en zalven tegelijk, baas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten