Foto Angeluzzo
Zaterdag composthoopdag gehad. Een aanrader jongens, want een hoop doet leven: ik ben zondag vijf keer wezen kijken of er misschien al iets meer verteerd was dan de vorige keer. Potgrond is de basis en daar moesten we dringend terug naar toe.
Ik deel mijn verworven mesthoopskills dan ook met graagte. In een hoek van de tuin: een schaal met drie betonblokken rond, daarop een verloren autoband uit de wei naast het huis. Ben je mee met het beeld? Hou het vast want het wordt een boeltje. Een koker van kippendraad er rond - de kippen moeten zich maar even lekker voelen met een vierkante meter minder. In het midden, op de band, een verroest fietswiel uit diezelfde wei. Daarop tegelstukken en droge takken. Alle bananenschillen, avocadopitten en uipellen er bovenop. Af en toe een laag zand of krakende bladeren om de hoop uit te drogen. Een stuk golfplaat tegen de regen.
Het sap dat door takken, tegels, wiel en band in de schaal drupt, is organische topmest waar pieren van gaan likkebaarden. Hun staart bij aflikken, zeg maar, zoals in dat raadsel waarom honden zich eigenlijk pijpen. Omdat ze dat kunnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten