De voorbije weken stapelden de superlatieve wensen zich op in de inbox. 2010 werd me klikgewijs voorspoedig, fantastisch, gelukkig, vrede- en liefdevol, knallend (vuurwerk erbij) en sprankelend (glas champagne) gewenst. Soms in rode letters of met groen erbij. Er waren tantes en ooms als dansende elfen en Jingle bells miauwende katten. Van hartes in bijlage.
Geen enkele wens kwam echt aan. 't Is te gemakkelijk om in een paar tellen wat wensen boven uw adresboek uit te hoesten. Je leest de haast erin. De bijvoeglijke naamwoorden zijn bovendien al te vaak bijgevoegd. Herkauwd, uitgespuwd, geslikt en verteerd. Een vicieuze taallus want wat moet je dan nog in 2010? 'Fantastisch' klinkt niet eens fantastisch. Bij 'gelukkig' denkt niemand meer aan geluk.
Dat wens ik u dan ook niet toe. Een hamster die van zijn baasje -lid van de Flickrgroep I Love Hamsters- met een kerstmuts op de foto wordt geplet, nog net. Ik schrijf u graag.
Wacht maar tot je mijn nieuwjaarskaart krijgt. Je gaat helemaal fantastisch gelukkig vredevol sprankelend weggeblazen zijn. Je zult denken: shit, het beste moment van 2010 is al geweest. Waarom zou ik nog?
BeantwoordenVerwijderenOf ik 't nu niet lastig vind dat je er veel van verwacht? - Nee hoor, zeg ik, terwijl ik kauw op zoethout.
Natuurlijk komt mijn kaart pas in februari ofzo.