Een boekje opendoen over mijn billen

Ik word graag gelezen. Niet alleen door u. Mijn buik wordt warm van een osteopate die mijn rug leest. Ik verzin klachten om me te laten strippen door een MRI. En gisteren gaf ik me bloot in een gesprek met een Human Resource consultant.

Ik had een gladde haai in wolfskleren verwacht. Type 'Ons bedrijf zit niet op jou profiel te wachten. Of vergis ik me?' Maar ík vergiste me. Het was een lieve mevrouw en ik lag meteen met de billen bloot op de sofa. Snel alle kaarten op tafel gesmeten. Boekje opengedaan over en open boekje geworden voor. 

(_._)

Ik ben het niet te buiten gegaan – er schuilt geen potlood in deze venter. Maar ik ben me wel gaan afvragen waarom ik zo graag gelezen word. Wil ik een goed boek zijn? Of zoek ik betekenis, zin misschien? En krijgen mijn letters, lijf en leven dat pas als een lezer die erin legt? Hmm... moeilijk. Misschien eerst iets over lezen.