Foto Koffiemetkoek
Oudejaarsnacht staat weer voor onze deur te dralen. Dat zorgt voor een zekere onrust in ons aller kopkes. Want er kan maar één nacht de leukste zijn. Twee jaar geleden in Berlijn bijvoorbeeld. Een Nederlandse kunstenares staat met haar worstvingers in mijn buik te priemen. Ze past net niet in haar jurk, ruikt naar feromonen en lauwe champagne en tuit de lippen terwijl ze haar stem verlaagt: 'Wat. Voel. Jij? Zeg mij wat jij voelt en doe het. DOE! HET!'
Het jaar daarvoor: Antwerpen. Ik sta eerst als een randdebiel op de vensterbank te breaken en geef daarna nog eens ouderwets -doch stiekem- over in de plantenbak van de gastheer. Of vorig jaar: ik dans met honderden gemaskerde indianen de mist weg op een bergfestival van de Zapatisten. Vrienden van me zijn wel eens 's nachts naar Duitsland gelift. Anderen organiseerden een walking dinner in de Hobookse polder. Sommigen deden niet aan 'gedoe' en telden af voor Felice.
'There 's too much entertainment out there,' zei een Amerikaanse vriend die, na twee maanden bij zijn ouders in de V.S., weer opgelucht rust vond in San Marcos, Guatemala. 'It's making them crazy, Sam.'
't Wordt hout vasthouden om de rust van ginder hier niet te zien smelten. Kruipt er iemand tussen oud en nieuw mee in een iglo als de sneeuw er dan nog ligt? Ook leuk.
Je vergeet nog te vertellen over die oudejaarsavond waarop de raam van de gastheer (eigenlijk van de ouders van de gastheer) 'kapotGEMOONED' werd door één van de gasten... HAHAHA
BeantwoordenVerwijderen...en dat jullie mij toen hebben wijsgemaakt dat dat kwam omdat iemand zich bukte om zijn nestel vast te doen.
BeantwoordenVerwijderenFijn om exact mijn gedacht verwoord te zien. Gaten in je ziel vullen met activiteiten, en de paniek omdat de gaten niet gevuld geraken, kent op oudejaarsavond een absoluut hoogtepunt. Hou vast aan je schatkist van rust, en laat je lekker niet gekmaken. Proost!
BeantwoordenVerwijderen