Misselijk worden van Carlisle

Foto Alejandro Alfaro

Ik ben hier nog maar een keer misselijk geworden van een mens. De gringo rechts die daar wat staat te staan. Carlisle Johnson, de meest reactionaire Amerikaan in Guatemala. Officieel is hij journalist bij een obscure radio in Antigua. Maar iedereen zegt dat hij wordt betaald door de mijnindustrie om ngo's te komen lastig vallen. Een evenement over mijnbouw: daar is Carlisle al. Begint een scène te maken, luid te telefoneren, het woord op te eisen om het boeltje te boycotten. Houdt vast bij wie er wel en niet is. Dat is zijn job.

In Antigua kwam hij dat op onze conferentie proberen. Toen voelde ik de afkeer voor het eerst. Het is zijn achterbakse blik, het gebrek aan respect erin. Zijn zweterige sportschoenen ook (niet op de foto). Daar sprak hij een inheemse vrouw met kind aan: wat zij hier in feite kwam doen. Racist eerste klas. Van de strekking dat je ngo's best verbiedt. Wilde ook dringend de organisator spreken en lachte in mijn gezicht als hij mij zag. Later zag ik hem in de jeep van het Ministerie van Energie en Mijnbouw stappen.

Zie je de achterdocht van de man met de rode pet? Die weet waarom Karlyle daar wat staat te staan. Hij luistert de Belgische pastoor van San Miguel af. Dat doet hij altijd op die manier. Wie weet hoeveel micro's die in zijn jasje heeft steken. Samen met een paar parlementsleden bezocht hij later die dag de Marlin mijn. Ging binnen, maar kwam niet buiten. Op dat moment steeg de helikopter van CEO Milton Saravia op, richting Guatemala Stad. Vriendendienst. Ik vind dat pervers.