Ik wist nochtans niet dat ze een mondharmonica had waar ik me een blaas op zou oefenen, dat ze mijn compost een hoop zou verbeteren, dat ze 'n spiegel zou kopen zodat ik me niet meer voor de wazige camera van mijn laptop weg hoefde te scheren, dat ze licht zou vangen in een lampenkap van ijzerdraad en kranten en het huis zou opgeuren met een vaas geel gerooide bloemen uit het veld hiernaast. Dat wist ik niet, maar ik zei wél dat ze het leegstaande kamertje kon betrekken. En nu kleurt een Spaanse burgerlijk ingenieur het boek hier in. Akkoord, het wc-papier vliegt er twee keer zo snel door, en is er minder vrijheid om zonder kleren grote boodschappen te doen. Maar er is leven in de brouwerij en als we niet oppassen maakt dat alleen al ons zat.
dinsdag 20 oktober 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Dat is weer pittig geschreven! Kan je die freule eens voor uw laptop/scheermachine laten poseren.
BeantwoordenVerwijderenHeeft ze je al voorgesteld om je door San Marcos by night te gidsen - cfr Patricia in Rio - 2 maand voor afreis!
Ik heb een déjà-entendu!
marian
Zo snel gaat de trein nu ook weer niet. Grappige reactie, dat wel.
BeantwoordenVerwijderenLees het hele blog, pretty good
BeantwoordenVerwijderenpretty comment, thx
BeantwoordenVerwijderen