Ze pijpte regenstelen terwijl hij het bakken liet regenen. Het watergeweld klotste in het rond en zoog zich een weg in een soort goot der vergetelheid. Juffrouw zomer werd bemind door kasteelheer winter en de mensen wisten even niet meer waarom God hen ook al weer geschapen had. Ze waren koud en hadden het nat. Ja, ze kloegen zich een been op een nationale feestdag om snel te vergeten.
Geschreven op Indymedia's mediakamp.
dinsdag 22 juli 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
heel mooi!
BeantwoordenVerwijderen