Ik draag Vegetarian Shoes. Het zijn zwarte sneakers van kunstleer die niet langs kinderhandjes in zweterige ateliers zijn gepasseerd. Ik vind ze mooi, geef er graag een woordje uitleg bij en het is leuker voor de koeien onder ons.
Verantwoord leven kan leuk en hip zijn. Dat zegt het Nederlandse boek Veggie in pumps. Deze ‘gids voor een ecofabuleus leven’ toont dat het kan: groen leven én genieten. Weg met de bebaarde sandalenman en de behaarde langerokkendraagster: veggies zijn hip en kiezen daar bewust voor. De Britse modejournaliste Tansim Blanchard heeft haar boek naar deze trend genoemd: Groen is het nieuwe zwart. Ze vertelt milieubewuste fashionista’s waar ze biologische, eerlijke en slavenvrije mode kunnen kopen. De groene, sociale medemens die zijn garderobe spijzen wil, kan dat nu ook conform de eigen ideologie doen. Dat koopt plezieriger, nietwaar?
Consumeren mag weer, zolang het goed is voor onze planeet. Groen leven was nog nooit zo simpel. Vijf eurocent van je brood gaat rechtstreeks naar de Siberische tijger en zijn habitat. Je betaalt voor internetfilmpjes van een in het groen vrijend stel en je geld gaat naar het Amazonewoud. Dat lucht op.
De groene saus
Als er één trend is in het begin van deze eeuw, dan is het dat bedrijven en overheden royaal zijn met de groene saus. Dat is natuurlijk goed, maar al te vaak wordt de groene boodschap misbruikt als vaseline voor het consumentisme. Green sells. De biorayon in Delhaize krijgt er elk kwartaal een schap bij en communicatiebureaus verkopen hun lentegroene scheten als zoete broodjes. Voor de schoon ogen van moeder aarde? Uit duurzame overwegingen? De consumens verdwaalt in het oerwoud van blad- en boomvormige labels en logo’s en vraagt zich af wie hier eigenlijk voor de gek gehouden wordt: Ons aller Big Momma of zijzelf? Heeft deze groene wasserette enig effect op het leefmilieu, het klimaat en de biodiversiteit van onze planeet?
Het antwoord is ja. Een beetje. De niet-groenen van hart krijgen of nemen sneller een portie groenvoer op hun bord. Omdat het goed staat, omdat het meer kwaliteit biedt of om zich een geweten te kopen. Ik gruwel van de ‘Leef zoals je wil’-filosofie van Delhaize, maar als de supermarktketen beslist om de plastic tasjes te vervangen door biologisch afbreekbare, mag ze daar gerust mee uitpakken. Het glossy lifestylemagazine Goodies, ‘voor iedereen die lekker wil leven zonder de wereld uit te wonen’ doet het goed in Nederland. Dat zijn er weer een paar tienduizend meer die een seconde langer twijfelen in de winkel. Een grijze massa die haar gedrag een beetje bijkleurt, bereikt soms meer dan een reeds overtuigd donkergroen groepje.
Het antwoord is ook neen. Een wasmachine kan de wereld niet redden. Groen is vandaag een goed gevoel dat je kan kopen, beschik- en betaalbaar voor steeds meer Westerlingen, maar je passeert er wel voor langs de bedrijfskassa. Die lijkt vooralsnog op groene biljetten te azen, eerder dan op de instandhouding van de aarde. Bovendien, als groen nu het nieuwe zwart is, kan blauw morgen evengoed die rol overnemen. Of zwart zelf, als we echt klimaatmoe zijn. Want zo gaat dat met modes.
Deze column verschijnt ook in Koppelteken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten