La cucaracha

Foto J. Rangel

Al vier heb ik er gepakt. Voelsprieten vermorzeld, poten gebroken, buik opengereten, pantser gekraakt. Ik ben een beest. In deze oorlog zonder wetten gelden alle wapens. Bottinnes en bezems. Hysterisch gekres - zie ze schichtig worden. Die klootzakken sprayen hun eitjes in het rond, wist je dat? Ze ritselen als guerrilleros, hit-and-go. Zelfs een luchtaanval, geschampt op mijn schouder. Ik loop al lang niet meer op blote voeten. Als een kip zonder kop, met vel. 'k Laat alle lichten branden, dat brandt in hun ogen. Ze grijnzen me toe vanuit hun laffe schuilplaatsen. 't Zijn dinosaurussen. Die beesten overleven de mens. Ik zing van 's ochtends tot 's avonds: La cucaracha, la cucaracha, ya no puede caminar. Post traumatic stress disorder. Vietnam is er een gezellig uitje bij.