What would your name be like if you were a pornstar? Take the Quiz. (Facebook)
Steen en been. Al eeuwenlang klaagt men over de jeugd van tegenwoordig. Over haar gebrek aan idealisme, engagement en politiek bewustzijn. Over haar politieke onverschillig- en onwetendheid en haar zucht naar plat en smaakloos vertier. Dat is achtereenvolgens de schuld geweest van voorbijtrekkende circussen, vieze boekjes, televisie en games. Het laatste decennium jammert men vooral over de banaliteit van vrouwe Internet.
Leute en vermaak zat voor de jonge surfer op de golven van het web. Maar politiek: ho maar. Neen, dat joenk hangt doelloos rond in virtuele werelden, klikt zichzelf een bestaan achter een flatscreen en chat zich lam met prietpraat.
Janus has thrown a sheep at you. Click here to bite, dropkick, high five, hug, kiss, lick or throw a sheep at Janus.
Welkom op Facebook, de online community waarop elke week twee miljoen nieuwe gebruikers intekenen. Facebook is een virtueel platform waar vooral jongeren hun foto’s, filmpjes en vriendjes uitwisselen. En domme quizjes doorsturen of schapen naar elkaar keilen. Bijzonder geestig, dat wel. Maar gebeurt er nog iets wezenlijks in deze cyberpraatbarak? Of houden Facebookgebruikers die aan social networking doen zich bij voorbaat ver van politiek, en vice versa?*
Wie binnen Facebook zoekt op ‘politics’, vindt - de groep ‘50 Mistakes Women Make When Having Sex (aka Politics of Fucking)’ buiten beschouwing gelaten – een aantal discussiegroepen. Vooral in kleine studentenmiddens zet men hierover wel eens een virtueel boompje op. Maar dat is een marginaal verschijnsel. Er zijn groepen die wél massa’s gebruikers bereiken. ‘I bet I can find 1,000,000 people who dislike George Bush!’ slaagde in een half jaar tijd in het opzet maar de promostunt die op de overwinning volgde smaakte bitter (een beroemde Amerikaanse blogger gooide haar politieke analyses twee weken lang te grabbel, en vraagt nu 30 dollar voor haar boek in twee delen). Ondertussen probeert een nieuwe groep 5 miljoen Bushhaters te vinden.
Facebook heeft massa’s causes waarbij je je kan aansluiten. Je kan met tienduizend tegen het communisme in Venezuela zijn, tegen Robert Mugabe in Zimbabwe, tegen de AKP in Turkije en voor de Amerikaanse troepen in Irak. Je kan doneren – waar gaat dat geld eigenlijk heen? – of je kan recruteren onder je vriendjes. Een keer klikken op de applicatie volstaat om ook ergens tegen of voor te zijn. ‘Stop Global Warming’ en ‘Animal Rights’ doen het goed met meer dan een miljoen fans, maar ‘Save Water, Drink Beer’ en andere alcoholvariaties boeren ook niet slecht.
En de politiek, zoekt die toenadering tot het jonge kiesvolk? Niet echt. Jong VLD staat aan top met 244 groepsleden, de andere jongerenpartijen komen niet eens in de buurt. Neen, politiek gezien is het voorlopig niet veel soeps onder de Facebookzon.
Web 2.0-toepassingen als Facebook bieden nochtans heel wat mogelijkheden. Begrippen als ‘user generated content’ en ‘open source’ zouden perfect in een groots participatief project kunnen passen. Kijk naar de samenleving als een groot open source programma, dat met broncode en al gedownload kan worden, en er openen zich nieuwe perspectieven. In web 2.0 worden consumenten producenten. Stel je een maatschappij voor die als een WIKI beschikbaar is voor commentaar én voor verbeteringen van telkens nieuwe jongeren. Dat kan alleen maar de goede kant uitgaan. Al zal de politiek, het systeem zo je wil, wel twee keer nadenken voor het haar bestel te grabbel gooit.
In afwachting daarvan hopen we op jong internettalent om nieuwe Facebookapplicaties te bedenken. Met zaken die er wél toe doen, genre ‘I bet I can find 1,000,000 people who take their protest to the streets’. Vroeger lachtte men met geeks en computernerds. Maar deze systemshifters en html-freeks hebben de kennis en creativiteit om Facebook politieker te maken dan het nu is. Dat ze zich bij deze uitgedaagd voelen en het recht in ons aller gezicht smijten.
* Of hoe Facebook in het echt eruit ziet:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten