Een avondje troostbuis

Als een mens geveld is door een epidemie –1% van de Belgen is besmet: paniek! – vermag hij al eens iets meer. Bijvoorbeeld zich in de ouderlijke zetel voor de televisie vleien. Een paar fragmenten uit dit avondje troostbuis voor wie daar niet bij kon zijn:

De Janssens in China. Lulu Wang probeert een hele uitzending lang een glimp van emotie op het gezicht van burgervader Patrick te toveren. Dat lukt ei zo na, als hij advies mag geven aan een collega burgemeester. Een klein vissersdorpje aan het Taihu-meer zoekt uitwegen om het vissen te vervangen door toerisme, maar heeft daar geen ervaring mee. De Janssens komt met de oplossing: waterskiën. Dat doen rijke toeristen graag. En behoud alstublieft één van uw oude steegjes, want daar kijken rijke Amerikanen graag naar. Bij ons, in Brugge kijken ze ook graag naar de kantklossers. Of nummer alle stenen en bouw ze elders weer op, zoals bij ons, in Bokrijk. Neen, maar waterski, dat zou echt wel aanslaan. (Eén – China voor beginners)

Er is een zwijgzame gek die een hele week hondenvoer eet (mengt blikinhoud met verse salade, geeft geen krimp bij het verorberen, smeert geleiachtige derrie op zijn boterham, een guts ketchup erbovenop, doopt zijn brokjes in een glas melk). Er is een andere gek die zich op een dieet van fastfood zet. Wat blijkt: die laatste is dikker geworden dan die kerel van de brokken. We zien hem voldaan de set afkwispelen. (Jim TV – Brainiacs)

Patrick is onder de indruk van het politiecorps van Shangai. Zo ook de makers van de serie. Beelden van een blits en agressief promofilmpje van de Shaiganese politie krijgen volgende voice-over mee. “De Chinese politie werkt met een groot netwerk van Chinese burgers die vrijwillig spioneren en informatie verschaffen over kleine en grote misdaden om het systeem en de tevredenheid van de burger te dienen.” Geen vragen, geen noten, geen bedenkingen, niets. (Eén – China voor beginners)