donderdag 19 augustus 2010
De huilende kerk
Foto Dunechaser
Vandaag kocht ik een steenboor. Dat voelde erg mannelijk, een betonboor maatje 10 in mijn achterzak. Vandaag zou ik het zelf doen. Mijn boormachine was een gun. De blauwe steen in de nieuwe toiletten van de leegstaande kerk straks een zeef.
De zon glasraamde op de tegels en het boren galmde tot in de hemel. Tussen het steengruis en het stof liep er plots water uit het gaatje. Niet veel, het druppelde niet eens op de grond. Maar toch, uit de wand die er al vijfentachtig jaar staat, kwam echt waar vocht. Toen de blauwe steen (zij?) ook bij een tweede gat een traan wegpinkte, was ik even ontroerd. Omdat dat echter niet strookte met mijn mannelijke klus, boorde ik extra hard en dieper dan nodig.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Vandaar dat nieuws van die overstroming in de kievitstraat - dat vindt de duiker vast reuze.
BeantwoordenVerwijderenmarian