Foto gwendolen
Er landde een vogel op het hoofd van mijn kleine zus. Zomaar, tijdens het fietsen. Ze zag het als een aanval - met drie pikken zit zo'n vogel door je hersenpan - en sloeg hem weg. Maar deze gevleugelde, een jonge kauw, fladderde op en installeerde zich op haar schouder. Floot erbij.
Nu houdt mijn zusje veel van dieren. Trucjes leren aan de kippen, op schapen rijden, gaan wandelen met de cavia's en wenen om dode konijnen. Vroeger natuurlijk, maar nu nog, als dierenarts in opleiding. En kauwen zijn intelligente vogels, dus dat kon geen toeval zijn.
Hij mocht wel een stukje meefietsen. Kleine moeite want een vogel is nogal aërodynamisch van aard. Misschien gewoon wat moegevlogen, 't fladderbeest. Mensen keken wel een beetje raar. Mijn zus keek raar terug. Een jongetje wees, en ze vroeg of hij een vogel wilde. 'Ja, maar die vogels is niet van mij.' Eerlijk.
Mijn moeder zag de zwarte kauw en vond dat maar een eng voorteken. Waarvan kon ze niet precies bedenken. 's Ochtends was de vogel gevlogen. De poes van de buren wordt ondervraagd.
Wauw! Een kinderdroom die uitkomt. Heb je 'Joe Speedboot' al gelezen? Een aanrader.
BeantwoordenVerwijderenje moet eens horen bij Achilles Cools, vermaard kauwenkunstenaar en -fluisteraar uit de Kempen, misschien is die er eentje kwijt!
BeantwoordenVerwijderenIk breng hem in contact met de kat van de buren.
BeantwoordenVerwijderen@ Marie: Joe Speedboot is een topper!
Je vergat "wenen om roosgeverfde knaagdieren" te vermelden...
BeantwoordenVerwijderenDie arme kauw, ik denk er nog elke dag aan.
Miauw