Een man met grijze baard hobbelt op zijn fiets de Sfinkswei op. Hij draagt een blinkende helm en twee velkleurige hoorapparaten. De vijftiger remt om een praatje met me te slaan. Zegt dat hij doof is en dat ik luider zal moeten spreken. Of in zijn linkeroor, dat werkt beter.
Ik knik terwijl de grijsaard van zijn fiets stapt en losjes tegen zijn zadel aan gaat leunen. Hij is een man uit de straat, zegt hij, en kent het Sfinksfestival al jaren. Neen, nooit geen last gehad van de Sfinks. Ja, de muziek natuurlijk, dat komt tot bij hem in den hof. Maar dat hoort alleen zijn vrouw, dus dat is geen probleem.
Geschreven op Indymedia's mediakamp.
donderdag 24 juli 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten